Is het de zoveelste hipstertrend? Een manier om wat sjeu te geven aan het leven ten tijde van een globale pandemie? Of worden ze ingezet om te verbloemen dat de rest van het bericht loze – of geen leuke – inhoud heeft? Wat de reden ook is, het mag van mij gauw weer overwaaien. Ik heb het natuurlijk over die walgelijke afsluiters van e-mails.

Eerst is er een prima – dus niet fantastisch – contact, waarna de mail eindigt met een van de volgende varianten: een warme groet, een sportieve groet of reislustige groetjes. Laatst kreeg ik zelfs de warme wijngroet naar mijn hoofd geslingerd. Wie the fuck op deze aardkloot wordt er enthousiast van warme wijn?!

Die sportieve groet bijvoorbeeld. Is dit hoe je iemand begroet na twintig burpees, honderd sit-ups en twee minuten aaneengesloten planken? In andere woorden: met een vieze bezwete klamme hand? Of wat dacht je van een feestelijke groet? Als het geen groet met licht- en geluidseffecten is, blijft er weinig anders over dan zwart op witte letters met een hoop poeha. En dan die reislustige groetjes… Barf. Ga alsjeblieft op een hele verre reis en kom nooit meer terug met je bombastische slappe gelul.

Ik kan me er kapot aan ergeren. Sinds wanneer moet er iets semi-creatiefs bedacht worden bij het afsluiten van alledaagse communicatie? Wat is er mis met de gewone ordinaire groet?

Als er met een warme groet niet een flinke swaffel in mijn gezicht van een ontzettend knappe vent bedoeld wordt, val me dan alsjeblieft niet lastig.

Een lekker normaal gebleven groet,

Dick