Alweer ruim drie jaar ben ik werkzaam als vrijwilligster bij het Ronald McDonald Huis. Tijdens mijn sabbatical had ik veel tijd te besteden en die wilde ik graag inzetten voor een ander. Via een omweg kwam ik terecht bij het Ronald McDonald Huis aan de Amstelveenseweg. Nu ik weer ben gestart als onderneemster en een druk bestaan leid, merk ik dat ik iedere week met plezier uitkijk naar ‘mijn woensdagmiddagdienst’. Hier zorg ik voor ouders, waarvan hun wereld plotseling op zijn kop staat.

Als team zorgen we ervoor dat deze ouders alle aandacht kunnen geven aan hun kind dat in het UMC VU ligt. Dat doen we door hen een tijdelijk ‘thuis’ te geven op loopafstand van het ziekenhuis en daarnaast bieden we een luisterend oor na een intensief gesprek met de arts, bekijken we samen foto’s van hun kindje dat inmiddels gegroeid is en ontzorgen we ze met het ‘huishouden’. Ik grap weleens dat ik het me er thuis makkelijk vanaf maak, maar op woensdagmiddag sta te poetsen, bloemen in het water zet en wasjes draai.

De warmte en de intense dankbaarheid van ouders die met hun kindje weer naar huis mogen, is een vorm van liefde die onbetaalbaar is. Laatst nog was ik in in de keuken in gesprek met ouders die inmiddels alweer een paar weken bij ons verbleven. Hun dochter werd enkele weken te vroeg geboren. Ze vertelden dat ze tot de dag van de geboorte niet op de hoogte waren van het bestaan van ons huis, maar dat we nu een baken zijn voor hen in deze moeilijke periode. ‘Ik zou je wel een knuffel willen geven’, zei de jonge moeder, maar dat mag in deze tijd helaas niet. Er is geen mooier compliment. Dat zijn van die momenten dat ik met een warm hart weer naar huis fiets.

Wees de komende decembermaand een beetje extra lief voor elkaar. Fijne feestdagen!

Stephanie – Vrijwilligster Ronald McDonald huis